De afgelopen dagen waren wat activiteit betreft vrij rustig. Het lijkt een beetje op het stereotiepe beeld van het spelen van een toernooi: ontbijten; voorbereiden; lunchen; reizen naar de speelzaal; het spelen van je partij; dineren en slapen. Een beetje saai zou je denken, maar zo'n toernooi eist veel van je energie op en met een beetje pech heb je een partij te pakken wat tot zo'n 21:30 uur duurt. Daarbij komt een half uur reistijd vanaf onze verblijfplaats, naderhand ben je al snel gaar en heb je geen energie meer over om ook maar iets te gaan ondernemen.

Enkele bijzondere zaken die deze dagen voorbijkwamen waren onder andere een soort fanfare met veel kabaal en veel getrommel. De optocht was ter ere van de slachtoffers die betrokken waren bij de aanslagen in Barcelona. Schakers hebben hier natuurlijk geen boodschap aan en hebben alleen maar last van het geluid. Alle deuren gingen dus dicht en zodra je weer in de speelzaal kwam kon je een speld nog horen vallen; een bijzonder contrast dus! Filmpjes en foto's zullen nog verschijnen op mijn Facebookpagina.

Daarnaast zijn er rond deze tijd van het jaar de bekende siesta's. Elke dag zijn er in andere delen van de stad grote feesten te vinden, waarom is ons nog steeds niet helemaal duidelijk. Diegene die het weet mag het mij komen melden. Toeval was er dat er in Sants, de buurt waar het toernooi ook naar vernoemd is, aan de beurt was voor een groot feest. Dit was inclusief podium en slechte artiesten. Diegene die eerder het optreden in Saint-Lô hebben meegemaakt tijdens de viering van 14 juli zal snappen waar ik het over heb. Dit feest konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan, mede ook omdat het praktisch naast de speelzaal gelegen was. Een bezoekje hieraan, op advies van mijn tegenstander van die dag, bleek een gezellig succes. Wel was jammer dat dezelfde man ook aankondigde dat de metrodienst 24 uur per dag actief zou zijn vanwege deze feesten, maar niets was minder waar. Hierdoor was het een taxi die ons thuis moest brengen. Wel waren we een leuke ervaring rijker en is dit zeker voor herhaling vatbaar.

Ten slotte hebben we vandaag een bezoek gebracht aan het beroemde strand van Barcelona: Barceloneta. Volgens National Gegraphic is het een van de mooiste stranden van de wereld. Ook dat was zeker waar, want we werden half omringd door half naakte vrouwen en dat gaf dus een goed uitzicht! :P Wel was het zand erg warm werd je om de vijf seconden lastig gevallen door drankhandelaren of mensen die je een Thaise massage wilde aanbieden. Over een aantal dagen zullen we opnieuw een bezoek brengen aan deze stranden, maar dan vergezeld door meer Nederlanders dan alleen Bas, Mischa en Joris.

Quote van de dag(en): Dries: 'Ik vind het zo gênant om naar borsten te staren, dus dan kijk ik maar weg.'